Γιαγιάδες και παππούδες: Ανεκτίμητη αξία στη ζωή ενός παιδιού

Μόνο όσοι έχουνε μεγαλώσει με γιαγιάδες και παππούδες θα συναιστανθούν...

"Του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου"

Μεγαλώνουν τα εγγόνια τους ώντας πιο ώριμοι, με περισσότερο συναίσθημα, μια τάση να μην τους χαλάνε το χατίρι, και μια τεράστια αδυναμία. Στέκονται δίπλα τους στα πρώτα τους βήματα, τα καμαρώνουν, τα "προστατεύουν" απ' τα γονεϊκά μαλώματα.
Τους δίνουν τα πρώτα τους χαρτζιλίκια, τα μαθαίνουν καινούρια πράγματα και βιώνουν μαζί νέες εμπειρίες.
Τυχερά τα παιδιά που μεγαλώνουν με γιαγιάδες και παππούδες...
Πάνε μαζί τις πρώτες τους βόλτες, τους φτιάχνουν τα αγαπημένα τους φαγητά και τα παίρνουν κοντά τους στην εξοχή. Τα κορίτσια μαθαίνουν απ' τις γιαγιάδες τα μυστικά της μαγειρικής και της νοικοκυροσύνης, ενω τα αγόρια πάνε με τους παππούδες για δουλειές εκτός σπιτιού και φυσικά μια βόλτα απ' το καφενείο!

Τα συντροφεύουν όταν οι γονείς απουσιάζουν. Τα εγγόνια λατρεύουν να φιλοξενούνται από τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους. Περνούν δημιουργικό χρόνο παρέα. Ζούνε στιγμές που χαράσονται στη μνήμη τους για πάντα.
Οι παππουδογιαγιάδες δεν κουράζονται ποτέ από τα εγγόνια τους. Έχουν περισσότερο χρόνο κι απ' αυτόν που διαθέτουν οι γονείς όταν πρόκειται για το εγγόνι τους. Ξέρουν να ακούνε χωρίς να κρίνουν.
Τα εγγόνια ακούνε συμβουλές, πολλές συμβουλές, τόσες που κουράζονται... Δεν τις ξεχνούν όμως, γιατί με το πλήρωμα του χρόνου κάποιες τις χρειάζονται, με κάποιες άλλες συνταξιδεύουν και άλλες τις μεταλαμπαδεύουν στα δικά τους παιδιά και στα εγγόνια τους αργότερα.
Κι έπειτα, τα χρόνια περνούν και οι ρόλοι αντιστρέφοτναι... Γιατί δε νοείται ο άνθρωπος που σε φρόντιζε τόσα χρόνια και που δεν έφυγε στιγμή από δίπλα σου να μένει μόνος ή αβοήθητος... Και τότε το εγγόνι φροντίζει τους παππούδες, τους εφιστά την προσοχή ώστε να μην αρωστήσουν, να μη χτυπήσουν, να μην πέσουν θύματα μιας νέας εποχής και τεχνολογίας που τους δυσκολεύει να ενσωματωθούν. Τα εγγόνια αποδέχονται τους παππούδες και τις γιαγιάδες όπως είναι. Δεν προσπαθούν να τους αλλάξουν, μήτε να τους επιπλήξουν. Κι αυτό δεν το 'χει κάνει κανένας άλλος εκτός από αυτά. Αυτή η άνευ όρων αποδοχή είναι που ενισχύει ακόμα περισσότερο το δέσιμό τους.
Μέσα από τα μάτια του παππού και της γιαγιάς τα παιδιά βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά.

Φάνια Βιλλιώτη 
Ψυχολόγος - Εκπαιδεύτρια Σχολών Γονέων
Συμβουλευτική γονέων - Μαθησιακές Δυσκολίες
e-mail: taksidi_psyxis@hotmail.com