Τα παιδιά με δυσπραξία τείνουν να αποφεύγουν παιχνίδια και δραστηριότητες που απαιτούν επιδεξιότητα, συντονισμό κινήσεων, όπως επίσης αποφεύγουν το να γράφουν (ειδικά όταν αργούν πολύ στη γραφή τους). Πολλοί γονείς θα αναφέρουν μιλώντας για το παιδί τους που έχει διαγνωσθεί με δυσπραξία ότι "δεν είναι οργανωμένο", "δε συγκεντρώνεται, η προσοχή του διασπάται συχνά", "αποφεύγουν δραστηριότητες με ψαλίδι, μολύβια κλπ (λεπτής κινητικότητας). Επιπλέον, ο λόγος τους ίσως να είναι πιο αργός συγκριτικά με άλλα παιδιά της ηλικίας τους και τα γραπτά τους να εμφανίζονται ακατάστατα με άσχημα γράμματα -ειδικά όταν πρέπει να γράψουν γρήγορα. Επίσης, δυσκολίες στην ακολουθία ή την απομνημόνευση οδηγιών, στο συντονισμό κινήσεων, στην επίλυση προβλημάτων (σχολικών και μη), ο αποδιοργανωμένος τρόπος γενικότερα (παιχνίδι, εαυτός, μάθηση) καθώς και η χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι λογικό να συνυπάρχουν στη δυσπραξία.
Η δυσπραξία πρέπει να δουλευτεί κατά κύριο λόγο με εργοθεραπευτή.
Εσείς από τη δική σας πλευρά μην ξεχνάτε να επιβραβεύετε την προσπάθεια, κι όχι το αποτέλεσμα! Μπείτε στη θέση ενός παιδιού με δυαπραξία και φανταστείτε τις δυσκολίες του. Προσπαθείτε να οργανώνετε το χώρο του, το διάβασμά του, τις καθημερινές δραστηριότητες όχι με λόγια όμως!!! Οργανώστε τα με σχέδια, χρώματα, σχεδιαγράμματα τα οποία θα είναι σε ένα εμφανές σημείο.
Αναμένονται όπως είναι φυσικό και οι δυσκολίες σε μαθησιακό επίπεδο. Επικοινωνήστε με το δάσκαλο, να είναι γνώστης των δυσκολιών του παιδιού σας. Όσο είναι εφικτό μην τονίζετε τις δυσκολίες του (για παράδειγμα, αν αργεί να κρατήσει σημειώσεις με αποτέλεσμα να είναι αδιάβαστο την επόμενη ημέρα και να νιώσει πολύ άσχημα, ας φωτοτυπήσει τις σημειώσεις του δασκάλου από κάποιο συμμαθητή).
Φάνια Βιλλιώτη, ψυχολόγος
Φάνια Βιλλιώτη, ψυχολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.